En hij zei dag, meisje...

Henriëtte aan de Wiel, is ook de schrijfster van het boek En hij zei; “dag, meisje”.

Lees mijn waargebeurde verhaal over afscheid nemen van mijn echtgenoot, vader van mijn kinderen die overleed en hoe ik mijn leven daarna weer opgepakt heb. Hoe ik verder ben gelopen op mijn levenspad wat nog in alle uitgestrektheid voor mij lag? Waar begin je en hoe overleef je die vreselijke diepe pijn die rouw heet?

In mijn boek lees je hoe ik dit alles heb gedaan, in de diverse hoofdstukken staan ook mijn blogs die ik in die periode heb geschreven. Volgens mijn lezers; ‘Eerlijk en ontroerend, soms met een lach en soms met een traan.’ Waarom heb ik dit boek geschreven? Simpelweg met de bedoeling om andere mensen die in diezelfde situatie zitten of ook met een enorm verlies te kampen hebben (bijvoorbeeld na een scheiding) te helpen hun leven weer vorm te geven en er nog iets van te maken. Dat je handvatten kunt pakken om de volgende stap te zetten.

Ik ben van mening dat je een keuze hebt, blijf je diep in je rouw of wil je proberen nog iets van je leven maken? Je dierbare zou niets liever willen dan dat je op een goede manier voortleeft…

Ieder verlies is uniek, net zoals ieder mens dat is. En op het pad van rouw is er ook geen goed of slecht, je doet tenslotte allemaal wat je kunt. Maar hoe fijn zou het zijn wanneer mijn boek je kan helpen je toch een leidraad of een steuntje in de rug te geven? Het is ook geschikt voor ‘buitenstaanders’ die geen idee hebben hoe iemand in rouw zich voelt en waar ze doorheen gaan. 

Je kunt mijn boek bestellen via de onderstaande knop. Mocht je er een persoonlijke boodschap ingeschreven willen hebben, kun je dit altijd aangeven.

Ik wens je veel sterkte op je pad, veel liefs