Vakantie
Het is voor velen een periode waar lang naar uitgekeken wordt, de zomervakantie. Al maanden ervoor is men bezig plannen te maken, een geschikte accommodatie aan het zoeken. Waar gaan we naartoe? Welk land, binnen of buitenland? Welke streek, naar de zee of binnenland, wat is mijn budget? Hotel, appartement of toch maar kamperen? Keuzes genoeg en vooral een luxe ‘probleem’ toch?
Overal om je heen hoor je mensen praten of hun vakanties. Maar wat nu wanneer je he-le-maal geen zin in die vakantie hebt? Omdat de vakantie, zoals jij hem kende samen met je geliefde en/of het complete gezin, nooit meer komt? En je kunt je geen ander soort vakantie meer voorstellen. Wanneer het hele vakantie ‘gevoel’ een ver van je bed show is geworden? Net als al die vrolijke enthousiaste mensen. Wanneer je gewoon geen energie hebt om waar dan ook naartoe te reizen? Wanneer je niet in je eentje op vakantie wilt? Wanneer je niet in je eentje durft zonder je geliefde? Waarschijnlijk zijn er meer redenen dan jij en ik kunnen bedenken waarom mensen in rouw niet op vakantie willen of kunnen.
Moet je op vakantie?
Nee, natuurlijk moet je niets! Dat vooral! Maar is het goed voor je of voor je kinderen om er even tussenuit te zijn? Is het goed om even in een andere omgeving te verkeren en zodoende uit je ‘rouw comfort zone’ te stappen? Om even een strakblauwe lucht te zien in plaats van een grauwe? Om de zon op je huid te voelen branden om zo de kilte in en om je hart op te warmen, om de branding te horen klotsen tegen de rotsen, om je kinderen te zien genieten in een zwembad. Om zelf een verkwikkende duik te nemen in een fris en verkoelend zwembad? Om op een terras te zitten met een lekker koud wijntje? Wie kent het niet wat ik hierboven beschrijf, maar wil je dat ook? Je kunt je natuurlijk ook nog schuldig voelen omdat je geliefde niet meer op vakantie kan en jij dan ‘lekker’ vakantie gaat vieren…? Of je kunt er natuurlijk ook heel verdrietig van worden dat je geliefde er niet meer bij is en dit ook niet meer mee maakt.
Je geliefde is er bij
Maar wat, als ik je nu zeg dat ik écht geloof dat je geliefde met je meereist. Dat hij of zij er echt wel bij is. Dat het voor hem of haar dan afgelopen is hier op aarde, maar dat zij niet willen dat het voor jou afgelopen is. Dat ze voor jou, de persoon waar ze zoveel van houden, juist willen dat je weer gelukkig bent of wordt. Dat je weer kunt lachen en plezier kunt maken en tegelijkertijd in liefdevolle herinnering aan ze terug kunt denken. Zij willen niets liever dan dat jij het leven ook een beetje voor hun gaat leven en het leven weer langzaam gaat omarmen.
Dat is niet makkelijk, maar bekijk het eens van deze kant. Het geeft je een doel. Een doel voor jezelf om op een dag weer simpelweg gelukkig te worden. Om er iedere dag voor te blijven knokken en vechten, ook al valt het niet mee. Maar om die stip aan de horizon vast te blijven houden en te gaan voor een nieuw begin en nieuw geluk. Hoe lang je daarover doet, geen idee! Dat is voor eenieder verschillend en daar is geen scenario voor. Ook geen goed of slecht, een ieder loopt zijn of haar pad en doet dat op zijn of haar manier. Maar jezelf soms een zetje geven kan geen kwaad en in je achterhoofd houden dat je geliefde dan supertrots op je zal zijn doet je ongetwijfeld ook heel goed!
Wat je ook gaat doen deze zomer, ik wens je veel geluk, ik wens je mooie en liefdevolle momenten, een arm om je schouder wanneer je eenzaam bent, maar bovenal het vermogen om te genieten van alle kleine dingetjes in het leven en nog veel meer.
Veel liefs, Henriëtte
