Zomaar een ochtend uit mijn leven als uitvaartondernemer onder het motto “Houden van je werk”!
Vanochtend rond een uur of 07:30 uur werd ik wakker en nadat ik mijn ogen open had en geland was, pakte ik gewoontegetrouw mijn telefoon die naast mijn bed ligt. Als uitvaartondernemer heb je die uiteraard naast je bed liggen.
Ik open mijn zakelijke mail en zie een offerte aanvraag. Dat is niet voor het eerst zo vroeg in de ochtend, want veel mensen die te maken hebben met een terminaal zieke dierbare, vragen vaak laat op de avond of midden in de nacht een offerte aan. Vermoedelijk zijn de rustige uren van de nacht, de tijd dat men even rust heeft om zich voor te bereiden op het naderende afscheid en de komende uitvaart.
Vanochtend bleek de dierbare reeds overleden, dus hup mijn bed uit, een slok water drinken en met mijn slaaphoofd achter de computer en de contactpersoon op de offerte bellen. Gelukkig is er nog geen standaard beeldtelefoon…
Bellen is altijd een dingetje. Waarom? Je wilt mensen niet lastigvallen of te ‘pusherig’ zijn, zeker niet in dit soort situaties. Echter in de offerte staat vaak maar summiere informatie en dan wil je toch graag ook wat meer weten, bijvoorbeeld voorkeur voor een locatie, wie de overledene is, welke relatie men had, etc. Dan kun je ook een meer persoonlijke offerte maken en persoonlijk werken is de enige manier waarop ik wil/kan werken.
Dus ik belde toch maar en ik kreeg een mevrouw aan de lijn. Zij vertelde mij dat haar moeder vannacht overleden was. Ik condoleer haar en we hebben – ondanks haar verlies, de rare situatie en het erg vroege tijdstip – een fijn gesprek. Ze vertelt me wat persoonlijke dingen over haar moeder en ik stel haar wat locaties en meer persoonlijke zaken voor die ze kan waarderen. Ze vraagt me om de offerte te maken wat ik ook meteen ga doen
Mijn lieve echtgenoot komt mij tussendoor een kopje koffie brengen terwijl ik daarmee bezig ben en vertrekt daarna naar zijn werk. Na het verzenden van de offerte spring ik lekker onder de douche en een half uurtje later krijg ik een telefoontje van die mevrouw. Ze wil heel graag dat ik de uitvaart van haar moeder ga verzorgen en we spreken een uur later in het verzorgingstehuis af.
Oké, de dag gaat anders verlopen dan ik gepland had, maar dat maakt dit werk ook zo heerlijk onvoorspelbaar en verrassend. Voordat ik wegga regel ik meteen de datum en tijdstip voor de crematie en het vervoer en ik ga naar de familie! Ik ga doen wat ik fijn vind, goed in ben en waar ik van hou! Hoe fijn is dat?
Henriëtte
